Juda viel voor Jozef op zijn knieën: "Laat mij zijn plaats innemen, heer! Als Benjamin niet mee naar huis gaat, sterft onze vader van verdriet! Neem mij maar gevangen. Alstublieft, niet Benjamin!"
"Juda neemt het op voor Benjamin," dacht Jozef. "Ze zijn dus echt veranderd?" Dit raakte hem diep.